Zij noemde het platonisch

Zij noemde het 'een platonische relatie', in 2006, en dat was meer dan ik het zou willen noemen. Dat was op een plek waar we samen waren en waar ze sprak over hoe wij elkaar kenden. Maar dat was ook haar omschrijving toen ze in 2009 aangifte deed bij de politie.
Mijn beeld was een vriendschappelijk contact waarbij ik hoopte dat zij snel weer met iemand het geluk zou vinden en haar leven weer prettig en aangenaam zou zijn, en waarbij ik niets van haar wilde of verlangde. Ik weet dat dat niet geloofd wordt, maar het is wel de waarheid.
Uiteindelijk heeft ze in 2006 iemand getroffen, en ze heeft mij daarover in 2007 een e-mail bericht gestuurd, trachtend mij te kwetsen. De inhoud van dat bericht was Wat mij betreft een volkomen misser, waarmee duidelijk werd dat ze totaal geen idee had wat er aan de hand was.

De manier waarop met elkaar omgegaan werd werd door haar als platonisch omschreven, maar toen bij mij zoveel tegelijkertijd, op zoveel verschillende terreinen verkeerd ging was er niet één keer zoiets als 'wat is er in gods naam aan de hand'. Integendeel, ze zag dat de ander het ravijn in donderen, ze keerde zich af en liep weg en 'als ik je nog ooit tegenkom zal ik je niet ontlopen'. Onbegrijpelijk.